Asymilacja (psychologia rozwojowa) – jest to włączanie nowego doświadczenia, do istniejącego już schematu. Na przykład zjedzenie przez dziecko kwaśnej cytryny zostanie zasymilowane do schematu jedzenia i smaku.

Akomodacja (psychologia rozwojowa) – to zmiana istniejącej struktury poznawczej w celu adaptacji. Na przykład dziecko może nazywać kota psem, ponieważ zna schemat „zwierzątko z czterema łapkami i sierścią to pies”. Dopiero akomodacja prowadzi do zmiany schematu i utworzenia ” zwierzątko z czterema łapkami i sierścią to pies lub kot”.

Bulimia to napady niepohamowanego apetytu i przyjmowania dużych ilości jedzenia, po których następuje strach przed przytyciem. Chory może prowokować wtedy wymioty, przyjmować środki przeczyszczające lub bardzo intensywnie ćwiczyć.

Osoby dotknięte bulimią mają zazwyczaj problemy z samoakceptacją i samooceną. Dokładają starań w celu ukrycia objawów przed osobami bliskimi.

Najlepsze efekty w leczeniu bulimii daje psychoterapia, często połączona z farmakoterapią.

Szacuje się, że bulimia pojawia się u aż 4% osób w przedziale wiekowym od 19-35 roku życia

Charakteryzuje się występowaniem epizodów depresyjnych, maniakalnych lub hipomaniakalnych. Pomiędzy epizodami zazwyczaj występują okresy bezobjawowe, lub o zmniejszonym nasileniu.

Szacuje się, że na ChAD choruje około 6-11% osób w populacji.

Charakterystyka epizodu depresyjnego:

• obniżona samoocena
• obniżony nastrój
• wysoki samokrytycyzm
• inne

Charakterystyka epizodu maniakalnego:

• brak samokrytyki
• dużo energii
• wysoka samoocena
• inne

Introwersja – termin wprowadzony przez Carla Junga. Oznacza ogólny typ osobowości ze skłonnością do koncetracji na stanach wewnętrzych i własnych procesach psychicznych.

Ekstrawersja – przeciwległy do introwersji typ osobowości. Ekstrowertyk kieruje reakcje na zewnątrz. Potrzeby i oczekiwania społeczne są dla niego czynnikiem sterującym.

Ambiwersja – to zrównoważenie cech introwertycznych i ekstrawertycznych.

Jest to depresja o sezonowym wzorcu przebiegu. Zaczyna się około października i utrzymuje przez zimę, aż do marca lub kwietnia.

SAD wynika z zaburzenia ilości neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym. Jest to powodowane zmniejszeniem natężenia światła i spadkiem temperatury.

Objawia się obniżoną aktywnością, przewlekłym poczuciem smutku, lękiem, zmęczeniem.

Możliwe sposoby leczenia:

• psychoterapia
• leki przeciwdepresyjne
• fototerapia

Zaburzenie, w którym osoba ma potrzebę konsekwentnego i wielokrotnego wykonywania danej czynności, lub posiada pewne notorycznie powtarzające się myśli.

Powszechne kompulsje to:

• mycie rąk
• sprawdzanie zamknięcia drzwi
• liczenie przedmiotów

W większości przypadków osoby świadome są braku sensu w powtarzaniu danej czynności.

Zaburzenie psychiczne będące reakcją na wyjątkowo stresujące wydarzenie.

Trauma przekracza zdolności adaptacyjne prowadzi do zespołu.

Typowymi objawami są:

• poczucie bezradności
• wyczerpanie
• napięcie lękowe
• mimowolne powroty wspomnień traumatycznego wydarzenia
• i inne